Оваа колумна ќе ја започнам со еден цитат кој ретко го користам, од принцип што навистина не знам да молчам, да, особено во оној миг кога тоа е најпотребно...
Подобро да премолчиш и да испаднеш глупав во туѓите очи отколку да прозбориш и да ги отстраниш сите сомнежи.... И, да им го посветувам на сите оние кои се доволно паметни за да зборуваат и доволно прости за да молчат.
Онаа старата, Молчењето е злато... Штета што во нашава Македонија повеќето луѓе се среброљупци..
Оди вака : Синоќа го гледав монологот на Генералот со Министерот... Па добро... не беше некој си дуел... Навистина ако се земе во предвид дека константно само едниот од нив говореше... Ух... кога јас би се нашла на место, на било која страна... Па мислам дека во секој момент ќе скокнев да ја задавам...
Да, бидејки Тој е мој заколнат непријател, мој Расколников .... Бидејки ако веќе претставувам нешто, до срж ги бранам моите идеали, она за што се борев во 2001, бидејки и обете страни застапуваа некој си свои начела, своја цел за постоењето...
Едните сакаа Голема Албанија, ние сакавме само Своја Македонија....
Да, цврсто тврдам дека не можеш да бидеш две личности во исто време, сем нормано ако не страдаш од поделеност на личности, која појава во психологијата е блиска до шизофренија и да, за тоа постојат институции кои не се блиски со министерството... Да, тие институции се нарекуваат нашки кажано ЛУДНИЦИ.....
Штета што цела Македонија е за таму....
Исто така тврдам дека можеш да си симпатизер на една партија, но тоа не значи дека се согласуваш со сите нејзини одлуки.... Секако, колку луѓе толку глави.... и уште толку мислења...
Кога веќе сме кј министерствата... Да, како сите вас Македонци сметам дека Министерот не треба да се доближи до тоа Министерство, а камо ли да го води... Бидејки ние сме емотивно поврзани со се она што тој претставува како човек, и се она што ние претставуваме како нација. И да, го сметам за провокација од нивна страна, оти да коалицираш со некој по дифолт би значело да ги прифаќаш и неговите одлуки.
Можеш да си симпатизер на Вечни политики.... Но дали тоа значи дека се согласувате со секоја нивна одлука? Со секој нив изговорен збор на телевизиите, или секое нивно повикување за излегување на студот.... Да, како симпатизер сметам дека кога веќе ве влечкаа надвор по улици, требаше да одите до крај.... Требаше да се борите до крај... Можеби ќе ја добиевте војната по неколку изгубени борби... Ама, уште едно ДА тоа никогаш нема да го дознаете....
Гледате, не сум симпатизер на ниедна паритија, и истовремено сум за сите... За сите со кои делам барем сегмент од моето размислување. Навистина, верувајте и процесот на размислувањето во последно време е монтиран, особено ако се земат неодамнешните настани.
Навистина штета што Политичкото растројство е позастапено од психичкото...
Луѓето збудалуваат од толку многу политика... Од толку многу нечовечност, нељубезност и алчност...
No comments:
Post a Comment